Bliži se četrnaesti februar u narodu poznatiji kao Dan zaljubljenih, e nije nego je Sveti Valentin, e nije nego je Sveti Trifun. I tako svake godine.
Jedino što se razlikuje jeste statistika sa kojom čekamo ovaj datum, a koja, nažalost, iz godine u godinu sve više razočarava. Pogledajmo gde su žene, a gde muškarci dvadeset i prve godine dvadeset i prvog veka i šta su razlozi koji su dovodeli do promene statistike i ovog februara.
Prosečno trajanje braka u Srbiji iznosi nešto oko 13 godina. Devojke se, prema statistici, udaju nakon 31 godine, dok momci u brak ulaze tek nakon 34 godine. Prema poslednjim podacima Zavoda za statistiku na teritoriji naše zemlje na brak se odlučilo 35 570 parova, dok se razvelo skoro 11 hiljada parova. U prošloj godini je, zbog pandemije, sklopljeno manje brakova (u Beogradu čak 3000 manje nego prethodnih godina), ali je prema statistici i manji broj zaključenih razvoda. Pretpostavlja se da ćemo posledice zatvaranja po bračni život osetiti tek ove godine.
Da nastavimo sa statistikom, svaka četvrta devojka kod nas rađa dete van bračne zajednice, svaka četvrta devojka u tridesetim nije udata i nema dete. Čak tri četvrtine samačkih domova čine žene. Svaka treća žena u Srbiji je prijavila nasilje (fizičko, seksualno ili psihičko), prema statistici na godišnjem nivou čak trideset pripadnica nežnijeg pola strada zbog surovosti svog partnera, oca ili brata.
Žene sa nižim primanjima češće se odlučuju da ostanu u vezi ili braku (čak i kada su loši odnosi), dok su žene na visokim položajima i sa stabilnim primanjima često usamljenije od onih u prvoj kategoriji. Žene u zajednici provode četiri i po sata dnevno u obavljanju kućnih poslova (bilo da formalno imaju posao ili ne). Briga o domu i porodici oduzima mnogo vremena, ali se zvanično ne priznaje kao rad. Uslovi života i rada doveli su do stvaranja polarizacije između “usamljenih vukova” posvećenih poslu i statusu i onih drugih neurotično razapetih između posla i porodice, a da ni na jednom polju ne mogu da se ostvare u potpunosti. Muškarci takođe trpe velike pritiske zbog ovakvog stila života. Rad na poslu iz godine u godinu biva sve duži, komunikacija sa porodicom svodi se na prepiske i fotografije na frižideru. Sjedinjene Američke Države beleže porast samoubistava među muškarcima starosti 40-64 godine za čak 40%. Savremene kompanije ulažu u to da zaposlenima priušte hobije na poslu, tako da se podrazumeva da se u pauzama od rada i sa kolegama igra stoni tenis, stoni fudbal, pikado daleko od svoje dece i partnera. Ruski psiholog Mihail Labkovski smatra da se iza ovoga krije nasleđeno “MORA” koje ne ostavlja prostor za izbor. “Uvek moraš da izabereš, a da se nečega drugog odrekneš – to je za mene potpuna glupost”, smatra on i dodaje da to znači da ste žrtva u vlastitom životu. “Prestanite da birate između, radite da biste zaradili novac, ostvarili karijeru ili ispunili lični život, izaberite SEBE i svoja interesovanja”, podvlači on.
Zbog svih navedenih razloga, molimo vas da u spisak neprijatnih pitanja ubeležite i ovo: “Slaviš li Dan zaljubljenih?”
foto: pixabay; izvor: labkovskiy.ru, stat.gov.rs
Ovaj članak je prvi put objavljen na djurdjevak.com
